Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
Λαθος επιλογη...?
Ηταν ενα μικρο αγορι, περιπου εξι ετων ξανθο με πολυ ωραια γαλαζια ματια, μια μερα του Οκτωμβρη, και γιορταζε τα γενεθλια του σε μια "ΤΡΟΜΕΡΗ" παιδικη χαρα οπως ολη οι μπομπιρες την αποκαλουσαν καθως για εκεινη την εποχη τα φουσκωτα και τραμπολινα δεν ηταν τοσο κοινα οσο σημερα!
Η ιστορια αυτη ξεκινα την ωρα του φαγητου,οπως σε καθε παρτυ καθονταν ολοι οι μικροι σε ενα κυκλικο τραπεζι και περιμεναν το γευμα τους για να συνεχισουν το παιχνιδι.Το γευμα λοιπον ερχεται,αλλα εκεινη την ημερα μαζι με αυτο τα παιδια σταθηκαν τυχερα και ηρθε μαζι και ενα δωρο στο καθενα,ενα Playmobil!Oλοι σχεδον, αγορια και κοριτσια χαιρηκαν με το δωρο τους. Playmobil με σπαθια ασπιδες και τοξα για τους νεους και πριγκηπισσες και μαγισσουλες για τις νεαρες.Το μικρο αγορι ομως,νομιζε οτι δεν σταθηκε τοσο τυχερο,το δωρο του ηταν ενας χιονοδρομος που κανει σκι και αρχισε να κλαiει κατα την υπολοιπη διαρκεια στο παρτυ.12 η ωρα τα γενεθλια ειχαν τελειωσει,ολοι οι μικροι πηγαν σπιτι για υπνο,κουρασμενοι απο το πολυ παιχνιδι!
Τωρα θα με ρωτησετε γιατι τοσο μεγαλη περιγραφη αυτης της σκηνης..θα δειτε παρακατω το γιατι.
Για πολλες μερες ο μικρος δεν εδινε σημασια στο παιχνιδι του,ειχε τοσα πολλα αλλα να ασχοληθει,οι γονεις του ειχαν φροντισει να μην του λειπει τιποτα.Μια μερα λοιπον ο μικρος μας κολλησε ανεμοβλογια και η μητερα του αναγκαστηκε να πεταξει ολα τα παιχνιδια του για καποιο λογο υγιεινης του ειπε.Εντελως τυχαια δεν πεταξε το παιχνιδι που ειχε βρει στα γενεθλια του,ο μικρος φαινετε το ειχε πεταξει βαθεια στην ντουλαπα απο το θυμο του και η μητερα του δεν το βρηκε.Αναγκασμενος ο μικρος να μεινει σπιτι και να μην πηγαινει σχολειο,καθοταν σπιτι και σβουριζε ωσπου καποια στιγμη το Θυμηθηκε!!!!Δεν ειχαν πεταχτει ολα τα παιδια!!!Παει λοιπον πιανει το παιχνιδι χαρουμενος και αρχισε και και επαιζε, μιμουταν τον σκιερ,σαρτουσε, εκανε περιεργους ηχους,κυλιοταν στο πατωμα...αχχχ ποσο χαρουμενος ηταν.Οι μερες περασαν η Κυρια Ανεμοβλογια ηρθε εκανε την δουλεια της και εφυγε,δημιουργησε ενα δεσμο μεταξυ παιχνιδιου και του μικρου,ο οποιος καθε μερα πια ανυπομονουσε να γυρισει σπιτι απο το σχολειο και να παιξει μαζι του.Η σχεση τους ειχε γινει τοσο δυνατη που ο μικρος θεωρησε το παιχνιδι ως δευτερο εαυτο του,δημιουργουσε ιστοριες με αυτο, τις οποιες ζουσε στο μυαλο του,κοσμους εξωπραγματικους τους οποιους εβλεπε σε ταινιες,αγαπη μαχη αγωνας χαρα αγωνια ηταν τα κυρια χαρακτηριστικα αυτων των ιστοριων.
Τα χρονια περασαν,ο μικρος μεχρι τα 11 του χρονια ειχε συνεχεια επαφη με το φιλο του τον σκιερ και ας ειχε μεινει μισο(βλεπετε ο μικρος ηταν ατακτος το πετουσε συνεχεια απο δω και απο κει και του ελειπε ενα χερακι).Τοτε πια το παιδι που ειχε μεγαλωσει εβαλε το παιχνιδι καλα φυλαγμενο στο συρταρι του και προειδοποιησε σε ολους μεσα στο σπιτι να μην το πεταξουν ουτε να τον πειραξουν!Δεν του εδινε πια τοσο σημασια καθως δεν επαιζε μαζι του,παντα ομως εριχνε συχνες ματιες στο συρταρι μην τυχον το πηρε η μαμα του και το πεταξε(τα κανε αυτα τα περιεργα)
Τα χρονια περνουσαν το παιδι ειχε φτασει στην εφηβεια,επαιζε μπαλα σε ομαδα ειχε πολλους φιλους εκανε αγγλικα γερμανικα τα πηγαινε σχετικα καλα στο σχολειο και ειχε ακομα τον φιλο του τον μικρο σκιερ στο συρταρι φυλαγμενο ο οποιος ειχε γινει κατι σαν φυλακτο(ειχε τοσο μεγαλη συναισθηματικη αξια πλεον)ο νεος μας το επαιρνε παντου σε δυσκολες στιγμες μεσα στην τσεπη του,σε ενα μεγαλο αγωνα ποδοσφαιρου στον οποιο εβαλε και γκολ για πρωτη φορα,στις εξετασεις αγγλικων και γερμανικων τις οποιες περασε επιτυχως,στο ραντεβου του με μια κοπελα που του αρεσε(ας μην πω την καταληξη δεν εφταιγε ο μικρος σκιερ παντως)και γενικα ηταν παντα εκει ο μικρος του φιλος ο μικρος σκιερ!
Η ωρα εφτασε,ο νεος μας σχεδον ειχε ενηλικιωθει εδινε πανελληνιες αυτον τον χρονο ο οποιος ηταν ο καλυτερος στην ζωη του.Μια μερα παλι τελη του Οκτωμβρη(πανελληνιων),ο νεος μας μετα απο 2 μηνες φιλιας εκανε την πρωτη του σοβαρη σχεση, με μια ομορφη κοπελα στην ιδια ηλικια με αυτον, σε μια καφετερια που ηταν το στεκι του.Ο μικρος του φιλος ηταν παλι εκει,κρυφα ο σκιερ τα ειδε ολα το πρωτο φιλι,την πρωτη αγγαλια,το πρωτο "στειλε μου μηνυμα" και ας μην το ηξερε η κοπελα.Οι μηνες περνουσαν η σπιθα εγινε φλογα οι δυο νεοι ερωτευτηκαν ειπαν το πρωτο τους σ αγαπω περνουσαν πολυ ωραια μαζι σε ολη την χρονια.
Η πανελληνιες ειχαν τελειωσει,και οι δυο τους περασαν σχετικα διπλα.Εκεινη δεν εμεινε ευχαριστημενη αυτος ναι.Εκεινος εμεινε στην Ελλαδα εκεινη αποφασισε να φυγει.....Ο νεαρος μας αποφασισε να της δωσει το πιο μεγαλο κομματι τις ζωης του σε εκεινη, τον δευτερο εαυτου του τον φιλο του ολα αυτα τα χρονια,το φυλακτο του,το μικρο σκιερ...εκεινη υποσχεθηκε να τον αγαπα οπως ο ιδιος οτι θα τον προσεχει για να ειναι χαρουμενος οτι δεν θα τον αφησει ξεχασμενο σε μια γωνια μονο να κρυωνει.
Ειπαν θα τα πουνε αργοτερα!!!
Αυτο το παρτυ ηταν απο της πιο σημαντικες μερες στην ζωη αυτου του παιδιου,γνωρισε τον καλυτερο του φιλο τον πιο πιστο αυτον που ποτε δεν του φεροταν ασχημα που συνεχεια τον αγαπουσε και ας μην μπορουσε να του το δειξει που τον συνοδευε σε καθε δυσκολια που συνεχεια ηταν παρων οτι και βα εκανε.Παρολο που τον απαξιωσε ο νεος στην αρχη, του φερθηκε ασχημα και τον μισησε αυτος ο μικρος σκιερ τον συγχωρεσε και σταθηκε διπλα του!Αυτος ο νεος θελει να του πει οτι τον αγαπα οτι ειναι ο Μικρος του Αδερφος και να ζητησει συγνωμη που δεν τον πηρε μαζι του και ειλικρινα ευχεται να ειναι καλα στα χερια που εμπιστευτηκε για αυτον!
Τωρα πια εκεινη δεν του μιλα τοσο ομως,εκεινος στεναχωριετε και νιωθει μπερδεμενος,ειχε δωσει μια υποσχεση στον μικρο σκιερ(θα φυγεις απο τα χερια μου μονο οταν βρω σωστο αντικατασταστη).Αραγε εκανε καλα που τον αφησε στα χερια της?Ψαχνει να βρει την απαντηση.......
Η ιστορια αυτη ξεκινα την ωρα του φαγητου,οπως σε καθε παρτυ καθονταν ολοι οι μικροι σε ενα κυκλικο τραπεζι και περιμεναν το γευμα τους για να συνεχισουν το παιχνιδι.Το γευμα λοιπον ερχεται,αλλα εκεινη την ημερα μαζι με αυτο τα παιδια σταθηκαν τυχερα και ηρθε μαζι και ενα δωρο στο καθενα,ενα Playmobil!Oλοι σχεδον, αγορια και κοριτσια χαιρηκαν με το δωρο τους. Playmobil με σπαθια ασπιδες και τοξα για τους νεους και πριγκηπισσες και μαγισσουλες για τις νεαρες.Το μικρο αγορι ομως,νομιζε οτι δεν σταθηκε τοσο τυχερο,το δωρο του ηταν ενας χιονοδρομος που κανει σκι και αρχισε να κλαiει κατα την υπολοιπη διαρκεια στο παρτυ.12 η ωρα τα γενεθλια ειχαν τελειωσει,ολοι οι μικροι πηγαν σπιτι για υπνο,κουρασμενοι απο το πολυ παιχνιδι!
Τωρα θα με ρωτησετε γιατι τοσο μεγαλη περιγραφη αυτης της σκηνης..θα δειτε παρακατω το γιατι.
Για πολλες μερες ο μικρος δεν εδινε σημασια στο παιχνιδι του,ειχε τοσα πολλα αλλα να ασχοληθει,οι γονεις του ειχαν φροντισει να μην του λειπει τιποτα.Μια μερα λοιπον ο μικρος μας κολλησε ανεμοβλογια και η μητερα του αναγκαστηκε να πεταξει ολα τα παιχνιδια του για καποιο λογο υγιεινης του ειπε.Εντελως τυχαια δεν πεταξε το παιχνιδι που ειχε βρει στα γενεθλια του,ο μικρος φαινετε το ειχε πεταξει βαθεια στην ντουλαπα απο το θυμο του και η μητερα του δεν το βρηκε.Αναγκασμενος ο μικρος να μεινει σπιτι και να μην πηγαινει σχολειο,καθοταν σπιτι και σβουριζε ωσπου καποια στιγμη το Θυμηθηκε!!!!Δεν ειχαν πεταχτει ολα τα παιδια!!!Παει λοιπον πιανει το παιχνιδι χαρουμενος και αρχισε και και επαιζε, μιμουταν τον σκιερ,σαρτουσε, εκανε περιεργους ηχους,κυλιοταν στο πατωμα...αχχχ ποσο χαρουμενος ηταν.Οι μερες περασαν η Κυρια Ανεμοβλογια ηρθε εκανε την δουλεια της και εφυγε,δημιουργησε ενα δεσμο μεταξυ παιχνιδιου και του μικρου,ο οποιος καθε μερα πια ανυπομονουσε να γυρισει σπιτι απο το σχολειο και να παιξει μαζι του.Η σχεση τους ειχε γινει τοσο δυνατη που ο μικρος θεωρησε το παιχνιδι ως δευτερο εαυτο του,δημιουργουσε ιστοριες με αυτο, τις οποιες ζουσε στο μυαλο του,κοσμους εξωπραγματικους τους οποιους εβλεπε σε ταινιες,αγαπη μαχη αγωνας χαρα αγωνια ηταν τα κυρια χαρακτηριστικα αυτων των ιστοριων.
Τα χρονια περασαν,ο μικρος μεχρι τα 11 του χρονια ειχε συνεχεια επαφη με το φιλο του τον σκιερ και ας ειχε μεινει μισο(βλεπετε ο μικρος ηταν ατακτος το πετουσε συνεχεια απο δω και απο κει και του ελειπε ενα χερακι).Τοτε πια το παιδι που ειχε μεγαλωσει εβαλε το παιχνιδι καλα φυλαγμενο στο συρταρι του και προειδοποιησε σε ολους μεσα στο σπιτι να μην το πεταξουν ουτε να τον πειραξουν!Δεν του εδινε πια τοσο σημασια καθως δεν επαιζε μαζι του,παντα ομως εριχνε συχνες ματιες στο συρταρι μην τυχον το πηρε η μαμα του και το πεταξε(τα κανε αυτα τα περιεργα)
Τα χρονια περνουσαν το παιδι ειχε φτασει στην εφηβεια,επαιζε μπαλα σε ομαδα ειχε πολλους φιλους εκανε αγγλικα γερμανικα τα πηγαινε σχετικα καλα στο σχολειο και ειχε ακομα τον φιλο του τον μικρο σκιερ στο συρταρι φυλαγμενο ο οποιος ειχε γινει κατι σαν φυλακτο(ειχε τοσο μεγαλη συναισθηματικη αξια πλεον)ο νεος μας το επαιρνε παντου σε δυσκολες στιγμες μεσα στην τσεπη του,σε ενα μεγαλο αγωνα ποδοσφαιρου στον οποιο εβαλε και γκολ για πρωτη φορα,στις εξετασεις αγγλικων και γερμανικων τις οποιες περασε επιτυχως,στο ραντεβου του με μια κοπελα που του αρεσε(ας μην πω την καταληξη δεν εφταιγε ο μικρος σκιερ παντως)και γενικα ηταν παντα εκει ο μικρος του φιλος ο μικρος σκιερ!
Η ωρα εφτασε,ο νεος μας σχεδον ειχε ενηλικιωθει εδινε πανελληνιες αυτον τον χρονο ο οποιος ηταν ο καλυτερος στην ζωη του.Μια μερα παλι τελη του Οκτωμβρη(πανελληνιων),ο νεος μας μετα απο 2 μηνες φιλιας εκανε την πρωτη του σοβαρη σχεση, με μια ομορφη κοπελα στην ιδια ηλικια με αυτον, σε μια καφετερια που ηταν το στεκι του.Ο μικρος του φιλος ηταν παλι εκει,κρυφα ο σκιερ τα ειδε ολα το πρωτο φιλι,την πρωτη αγγαλια,το πρωτο "στειλε μου μηνυμα" και ας μην το ηξερε η κοπελα.Οι μηνες περνουσαν η σπιθα εγινε φλογα οι δυο νεοι ερωτευτηκαν ειπαν το πρωτο τους σ αγαπω περνουσαν πολυ ωραια μαζι σε ολη την χρονια.
Η πανελληνιες ειχαν τελειωσει,και οι δυο τους περασαν σχετικα διπλα.Εκεινη δεν εμεινε ευχαριστημενη αυτος ναι.Εκεινος εμεινε στην Ελλαδα εκεινη αποφασισε να φυγει.....Ο νεαρος μας αποφασισε να της δωσει το πιο μεγαλο κομματι τις ζωης του σε εκεινη, τον δευτερο εαυτου του τον φιλο του ολα αυτα τα χρονια,το φυλακτο του,το μικρο σκιερ...εκεινη υποσχεθηκε να τον αγαπα οπως ο ιδιος οτι θα τον προσεχει για να ειναι χαρουμενος οτι δεν θα τον αφησει ξεχασμενο σε μια γωνια μονο να κρυωνει.
Ειπαν θα τα πουνε αργοτερα!!!
Αυτο το παρτυ ηταν απο της πιο σημαντικες μερες στην ζωη αυτου του παιδιου,γνωρισε τον καλυτερο του φιλο τον πιο πιστο αυτον που ποτε δεν του φεροταν ασχημα που συνεχεια τον αγαπουσε και ας μην μπορουσε να του το δειξει που τον συνοδευε σε καθε δυσκολια που συνεχεια ηταν παρων οτι και βα εκανε.Παρολο που τον απαξιωσε ο νεος στην αρχη, του φερθηκε ασχημα και τον μισησε αυτος ο μικρος σκιερ τον συγχωρεσε και σταθηκε διπλα του!Αυτος ο νεος θελει να του πει οτι τον αγαπα οτι ειναι ο Μικρος του Αδερφος και να ζητησει συγνωμη που δεν τον πηρε μαζι του και ειλικρινα ευχεται να ειναι καλα στα χερια που εμπιστευτηκε για αυτον!
Τωρα πια εκεινη δεν του μιλα τοσο ομως,εκεινος στεναχωριετε και νιωθει μπερδεμενος,ειχε δωσει μια υποσχεση στον μικρο σκιερ(θα φυγεις απο τα χερια μου μονο οταν βρω σωστο αντικατασταστη).Αραγε εκανε καλα που τον αφησε στα χερια της?Ψαχνει να βρει την απαντηση.......
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)